М. Д.
Emin olun ki, bu kadar uzun süre katlandıktan sonra, acının acısını unutacak kadar sizi şaşırtacak bir şey sizi bekliyor. /Hz. Ali/
Çaresizlik içinde, birçok müdahale, ülkenin en deneyimli doktorları tarafından yapılan muayeneler ve birkaç tüp bebek denemesiyle geçen 5 yıllık bir mücadelenin ardından, kendimi başka bir umut ışığı olarak Medical Carrage ofisinin önünde bulduğumda 2017 baharıydı. İçeri girdiğimde, kucağında yeni doğmuş bir bebekle bir sepet taşıyan sahibi Zvezdelina Kara ile karşılaştım. Asistanı bana danışmanlık yaparken bir şekilde sezgisel olarak sesimdeki acıyı hissetti ve fazla sorgulamadan ona "Bu davayı ben alacağım" dedi. Bu benim masalımın başlangıcıydı, çünkü her masal mutlu sonla biter.
Aynı yılın yazında İstanbul'da prestijli bir klinikte bir girişimde bulunduk, ancak şansımız yaver gitmedi. Bir kadının asla kendi çocuğuna sahip olamayacağı fikrine nasıl alışılır? Buna alıştığınızı sanmıyorum ama kabul etmek zorundaydım. Etrafımda bir sürü hamile kadın, mutlu anneler, sevimli bebekler vardı ve benim tüm vücudum ve doğam acı içinde çığlık atıyordu. Kendim gibi kız arkadaşlar edindim, bir bebek gördüğümde başımı çevirdim ve hiç kimse ve hiçbir şey beni mutluluğun başıma geleceğine inandıramadı. Benim 1 yılım böyle geçti. Başka bir ameliyattan sonra doktorların beni 0 yumurtalık rezervi ile bıraktıklarının farkındaydım ve neredeyse 40 yaşındaydım.
Paramparça olmuştum ve onları elimden geldiğince toparladım ve bir planla Stars'a geri döndüm - bir taşıyıcı anne arıyordum. Uzun bir sohbet başladı. Kendimi korunmuş, anlaşılmış ve bir şekilde rahat hissettim, bir süredir görmediğiniz ama her zaman birbirinize söyleyecek bir şeyleri olan eski bir arkadaşınızı görmek gibi. Benden ona bir şans vermemi ve talimatlarını dinlememi istedi. Neyi kaçırdığımı düşündüm? Zaten 9 tur cehennemden geçmiştik. Ona güvenim tamdı. İstanbul'a gittim ve kocaman bir kalbi olan birinci sınıf bir adama ameliyat oldum, Doç. Sabri Javkaitar. Yıldızların sözlerini yankıladı - bana sadece bir şans verin, sanki onlar konuşmuş gibiydi. Ona 40 yaşında olduğumu ve Bulgaristan'da bana şansımın sıfıra yakın olduğunun söylendiğini anlattım. Güldü ve tekrarladı - "En azından bir kez deneyelim!".
Deneyim başarılıydı - 2. günde sadece 1 yumurta transfer edildi ve bugün mucize çocuğu kucağıma alıyorum, Doç. Javkaytar, bebeği benimle birlikte ve en önemlisi Tanrı'nın isteğiyle "taşıyan" Zvezdi.
Tam cesaretimiz kırılır ve hiçbir yolu olmadığını söyleriz, kader araya girer ve Tanrı inancımızı güçlendirmek için mucizeler yaratır. Mucizelere sadece Noel'de inanmayın - her gün hayret ediyorum ve mucizeyi yanı başımda görüyorum!
Selamlar
М. Д.
