Ürolojik onkoloji

Ürolojik onkoloji, prostat, mesane, testisler, böbreklerin onkolojik hastalıklarının tanı ve tedavisi ile ilgilenir. Ayrıca adrenal bez tümörleri, yumuşak doku bölgelerindeki retroperitoneal tümörler.

Prostat kanserinin teşhis ve tedavisi

Prostat kanseri erkeklerde en sık görülen ikinci kanser türüdür. Çoğunlukla 50 yaşın üzerindeki erkekleri etkiler, ancak erken tanı ve tedavi için yıllık taramanın 40 yaşından sonra başlaması önerilir.

Prostat kanseri genellikle erken evre hastalığı olan ve hiçbir belirti veya bulgusu olmayan erkeklerde tarama (PSA veya rektal sürüntü testleri) ile tespit edilir. PSA testi veya rektal muayene prostat kanserinin oluşabileceğini gösteriyorsa, daha kapsamlı izleme ve teşhis testleri gereklidir. Şikayetler ne yazık ki gelişimin daha sonraki bir aşamasında aşağıdaki tablo ile ortaya çıkabilir:

• sık idrara çıkma
• zayıf veya kesintili idrar akışı veya mesaneyi boşaltmak için çaba gösterme ihtiyacı
• idrarda kan
• geceleri sık sık idrara çıkma ihtiyacı
• seminal sıvıda kan
• erektil disfonksiyon başlangıcı
• daha az yaygın olan idrar yaparken ağrı veya yanma
• prostat büyümesinin neden olduğu otururken rahatsızlık

Prostat kanseri teşhisi:

• Tarama: Bu amaçla, dijital rektal sürüntü ve prostat spesifik antijen (PSA) seviyelerini ölçmek için bir kan testi yapılır;
• Biyomarker testleri: Prostat kanseri biyobelirteç testleri arasında, bir erkeğin yüksek riskli prostat kanseri geliştirme şansını öngören 4Kscore ve hastalığın gelişimi için bir prognoz veren Prostat Sağlık Endeksi (PHI) bulunmaktadır;
• Prostat biyopsisi: Çoğu kanser için biyopsi, doktorun vücudun belirli bir bölgesinde tümör olup olmadığını öğrenmesinin tek kesin yoludur. Şüpheli sonuçları ve RSA değerleri olan hastalara genel anestezi altında transrektal prostat biyopsisi yapılır;

Tedaviler:

• Robotik veya laparoskopik prostatektomi: Prostat patolojisi tanısı konan hastalar da Vinci robotik cerrahi sistemi kullanılarak robotik veya laparoskopik prostatektomi ile tedavi edilir. Bu şekilde, prostat bezinin ve çevresindeki dokunun bir kısmının çıkarılması mümkün olduğunca hassas ve hasta dostu bir işlemdir. Bu ameliyat türü radikal prostatektomiye göre çok daha az invazivdir ve sonrasında iyileşme süresi daha kısadır.
• Radikal açık ameliyat: Robotik cerrahi için uygun olmayan hastalara geleneksel cerrahi uygulanabilir. Prostat ve seminal veziküllerin tamamının cerrahi olarak çıkarılmasıdır.
• Hormon tedavisi ve radyasyon tedavisi: Lokal olarak ilerlemiş prostat kanseri olan veya ameliyat için uygun olmayan hastalarda başarılı sonuçlara yol açar.

Mesane kanserinin teşhis ve tedavisi

Bu tür onkolojik durumlarda ilk belirti idrarda kan görülmesidir. Çoğu mesane kanseri erken evrede teşhis edilir, en yaygın semptomlar veya belirtiler şunlardır:

• İdrarda kan veya kan pıhtısı
• İdrar yaparken ağrı veya yanma hissi
• Sık idrara çıkma
• Gece boyunca birçok kez idrara çıkma ihtiyacı hissetme
• İdrar yapma ihtiyacı hissetmek ancak idrar yapamamak
• Vücudun bir tarafında sırtın alt kısmında ağrı

Mesane kanseri tanısı için yöntemler:

• Sitoloji. Sitolojide, idrarın tümör hücreleri içerip içermediğini bulmak için genellikle normal idrardan rastgele idrar kullanılır. Örnek farklı şekillerde incelenebilir. En yaygın olanı, idrar sitolojisi adı verilen hücrelerin mikroskobik incelemesidir. Moleküler analiz kullanan ve kanseri tespit etmeye yardımcı olabilecek başka idrar testleri de vardır.
• Sistoskopi. İdrarda kan olan hastalarda sistoskopi kullanılarak mesane tümör açısından incelenir. Sistoskopi, sistoskop adı verilen esnek, dijital, ışıklı bir endoskopla mesanenin içten görüntüsünün gerçekleştirildiği modern bir mesane tümörü teşhis yöntemidir. Bu kısa prosedür mesanedeki bir tümör büyümesini tespit edebilir ve biyopsi veya ameliyat ihtiyacını belirleyebilir.
• Mesane tümörünün transüretral rezeksiyonu. Sistoskopi sırasında bir tümör bulunursa, biyopsi (mikroskop altında incelenmek üzere az miktarda doku alınması) yapılır. Bu cerrahi bir işlemdir ve transüretral mesane tümörü rezeksiyonu olarak adlandırılır. Transüretral rezeksiyon, mesane kanserini teşhis etmek ve tümörün türünü ortaya çıkarmak ve katmanlardaki derinliğini belirlemek için kullanılır. Transüretral rezeksiyon, kas invaziv tümör için bir tedavi olarak da kullanılabilir.
• Bilgisayarlı tomografi (BT veya CAT): Farklı açılardan X-ışınları kullanarak vücudun içinin üç boyutlu bir resmini oluşturur. Bilgisayar daha sonra bu görüntüleri birleştirerek anormallikleri veya büyümeleri gösteren ayrıntılı bir kesit haline getirir. BT taraması tümörün boyutunu belirlemek için de kullanılabilir.
• Manyetik rezonans görüntüleme (MRI). MR, vücudun coğrafi bir harita gibi ayrıntılı görüntülerini sunmak için X ışınları yerine manyetik alanlar kullanır ve tümör boyutunu da belirler.
• Pozitron emisyon tomografisi (PET veya PET-CT). Çalışmalar, PET taramasının yayılmış mesane kanserini BT veya MRI'dan daha doğru bir şekilde tespit etmeye yardımcı olabileceğini göstermiştir. PET taraması genellikle PET-BT adı verilen bir BT taramasıyla (yukarıya bakın) birleştirilir.
• Ultrason. Ultrason, iç organların bir resmini oluşturmak için ses dalgalarını kullanır. Bu, böbreklerin veya üreterlerin tıkalı olup olmadığını anlamaya yardımcı olabilir.

Tedaviler:

• Sistoskopi: Patoloji sonuçlarına göre yüzeye sınırlı tümörü olan hastalar her 3 ayda bir sistoskopi ile kontrol edilir.
• Radikal sistektomi: Bu, tüm mesanenin ve genellikle yakındaki doku ve organların çıkarılmasıdır. Patolojik incelemeler sonucunda kas invaziv mesane kanseri bulunursa pelvik lenf bezlerinin alınması ve ince bağırsaktan yeni bir mesane yapılması gerekebilir. Radikal sistektomi olarak bilinen bu ameliyat robotik veya açık cerrahi kullanılarak yapılabilir.
• Mesanenin transüretral tümör rezeksiyonu (TU-TUR): Bu prosedür hem tanı ve evreleme hem de tedavi için kullanılır. Kas invaziv mesane kanseri olan hastalar için transüretral rezeksiyon kanseri ortadan kaldırabilir. Bununla birlikte, doktor kanserin tekrarlama riskini azaltmak için intravezikal kemoterapi veya immünoterapi gibi ek tedaviler önerebilir.
• Kemoterapi: Yüzeysel mesane tümörlerini önlemek için, ek tedavi olarak mesanede kemoterapi ilaçları ile bir kerelik bir tedavi uygulanabilir.
• İmmünoterapi: Biyolojik terapi olarak da adlandırılan immünoterapi, kanserle savaşmak için vücudun doğal savunmasını uyarmak üzere tasarlanmıştır. Bağışıklık sistemi işlevini iyileştirmek, hedeflemek veya eski haline getirmek için vücut tarafından veya bir laboratuvarda üretilen maddeleri kullanır.
• Radyoterapi: Radyoterapi, kanser hücrelerini yok etmek için yüksek enerjili X ışınlarının veya diğer parçacıkların kullanılmasıdır. Radyoterapi genellikle mesane kanseri için birincil tedavi olarak tek başına kullanılmaz, ancak kemoterapi ile birlikte kullanılabilir. Sadece mesanede bulunan kanseri tedavi etmek için radyasyon ve kemoterapi kombinasyonu kullanılabilir. Ameliyat için uygun olmayan hastalar radyoterapi ve kemoterapi kombinasyonu ile tedavi edilmelidir.

Testis kanserinin teşhis ve tedavisi

Testis tümörleri üreme çağındaki genç erkeklerde görülmekte ve uygun hayat kurtarıcı tedavilerle yüksek oranlarda tedavi edilebilmektedir.

Testis kanseri olan erkeklerin farklı semptomları vardır. Testis kanserinin ilk belirtileri genellikle büyümüş bir testis, testis bölgesinde küçük bir yumru veya sertliktir.

Testis kanseri belirtileri şunları içerebilir:

• Testiste yumru veya şişlik. Erken tespit edilirse, testis tümörü bezelye büyüklüğünde olabilir ve zaman içinde önemli ölçüde büyür.
• Testislerde veya skrotumda şişlik olsun ya da olmasın ağrı veya rahatsızlık.
• Testisin hissetme şeklinde bir değişiklik veya skrotumda bir ağırlık hissi.
• Karnın alt kısmında veya kasıkta hafif ağrı.
• Skrotumda ani sıvı birikmesi.
• Meme hassasiyeti ve/veya büyümesi.
• Sırt ağrısı, nefes darlığı, göğüs ağrısı, kanlı veya cerahatli balgam ileri evre testis kanserinin belirtileri olabilir.
• Bir veya iki bacakta şişme veya tromboz nedeniyle nefes darlığı testis kanseri belirtisi olabilir. Bazı genç veya orta yaşlı erkekler için pulmoner tromboemboli gelişmesi testis kanserinin ilk belirtisi olabilir.

Testis kanseri belirtilerinin çoğu kanser dışı hastalıklara da bağlı olabilir.

Testis kanseri tanısı için yöntemler:

• Tarama. Tarama, belirtiler ortaya çıkmadan önce kanseri teşhis etmek için kullanılır. Testis kanseri genellikle erken bir aşamada teşhis edilir.
• Öz değerlendirme. Birçok erkek bunu kendi kendine muayene yaparken keşfeder ve bazen cinsel partner değişikliği fark eder. Ilık bir duştan sonra yapılan kendi kendine muayeneler, başarılı bir tedavi olasılığının daha yüksek olduğu testis kanserinin erken teşhis edilmesine yardımcı olabilir. Testislerinden birinde veya her ikisinde büyüme, yumru, sertleşme, ağrı veya başka herhangi bir değişiklik fark eden erkekler derhal doktorlarına görünmelidir.
• Ultrason muayenesi. Sonogram tümörün boyutunu, yerini ve sertliğini belirleyebilir. Testis bölgesindeki katı bir tümörün kanser olma olasılığı çok yüksektir.
• Tümör biyobelirteçleri. Testisin cerrahi olarak çıkarılmasından önce serum tümör belirteç düzeyleri test edilir. Tümör tarafından veya vücut tarafından karsinoma yanıt olarak üretilirler ve bazı hastaların kanında anormal derecede yüksek seviyelerde bulunurlar. Testis kanserinde, hastalığın evresini belirlemek ve tümörün tamamen seminom olup olmadığını doğrulamak için serum tümör marker seviyeleri test edilir.
• Biyopsi. Biyopsi, mikroskop altında incelenmek üzere bir organdan az miktarda doku alınmasıdır. Diğer testler sadece kanser varlığını düşündürebilir, ancak sadece biyopsi tanıyı kesin olarak doğrulayabilir.

Tedavi:

• Kasık orşiektomisi: Testis kitlesi olan hastalarda tümör şüphesi varsa hemen cerrahi operasyon planlanır ve inguinal orşiektomi ile tümörlü testis hemen çıkarılır. Daha sonra tüm vücut bilgisayarlı tomografi (BT) ile taranır. Serum BHCG, AFP ve LDH düzeyleri takip sırasında tümör belirteçleri olarak kullanılır. Testis tümörleri patolojik yapılarına göre farklı davranışlar gösterdiğinden, takip ve tedavi yaklaşımları her hasta için özel olarak belirlenmektedir.
• Reperoperitoneal lenf nodu diseksiyonu (RPLND): Retroperitoneal alanda aort ve superior vena kava çevresindeki lenf nodlarına metastazı olan hastalarda lenf nodu diseksiyonu ile bu tümör dokuları tamamen çıkarılır.
• Kemoterapi ve radyoterapi: Patolojik testlerin sonuçlarına göre hastaların ek kemoterapi ve radyoterapi alması gerekebilir.

Böbrek kanserinin teşhis ve tedavisi

Bu hastalık 45 yaşın altındaki kişilerde nadiren gelişir. Etkilenenlerin ortalama yaşı 64'tür. Ancak trendler, ülkedeki kayıtlı renal hücreli karsinom tümörlerinin sayısının arttığını göstermektedir.

Genellikle böbrek kanseri, bir kişi başka bir nedenle röntgen veya ultrason çektirdiğinde tesadüfen keşfedilir. Erken evrelerde hastalık ağrıya neden olmaz. Belirtiler genellikle tümör büyüdüğünde ve yakındaki organları etkilemeye başladığında ortaya çıkar.

Böbrek kanseri belirtileri şunları içerebilir:

• İdrarda kan
• Vücudun yan tarafında veya sırtta baskı ile ağrı
• Kuyruk sokumunun yan tarafında veya arkasında bir kitle, büyüme veya yumru
• Ayak bileklerinde ve ayaklarda şişme, ödem
• Yüksek tansiyon
• Düşük kırmızı kan hücresi sayımı ile ilişkili anemi
• Yorgunluk
• İştah kaybı
• Açıklanamayan kilo kaybı
• Soğuk algınlığı, grip veya başka bir enfeksiyondan kaynaklanmayan tekrarlayan ateş
• Erkeklerde - özellikle sağ testis için testislerin etrafındaki bir grup varisli damarın hızlı bir şekilde büyümesi olan varikosel varlığı, büyük bir böbrek tümörünün varlığına işaret edebilir

Listelenen belirtilerin bazıları diğer böbrek hastalıklarında da görülür.

Böbrek kanseri tanısı için yöntemler:

• Bir doktor tarafından fiziksel muayene.
• Kan ve idrar testleri. Bu testler kırmızı kan hücresi sayısını ve idrarda kan, bakteri veya kanser hücrelerinin varlığını kontrol eder. Bu testler böbrek kanseri varlığını gösterebilir, ancak kesin tanı koymak için kullanılamaz.
• Biyopsi. Genellikle bir girişimsel radyolog tarafından lokal anestezi kullanılarak ayakta tedavi prosedürü olarak gerçekleştirilir.
• Görüntüleme çalışmaları. Bilgisayarlı tomografi (BT veya CAT taraması), Röntgen, Manyetik rezonans görüntüleme (MRI), İntravenöz pyelografi (IVP) (böbreğin renkli resmi olarak adlandırılır), Sitoskopi ve nefro-üreteroskopi.

Tedavi:

• Radikal nefrektomi. Tümörün, böbreğin tamamının ve çevre dokunun çıkarılması operasyonuna radikal nefrektomi denir. Radikal nefrektomi çoğunlukla daha az sağlıklı doku olduğunda büyük bir tümörün tedavisi olarak kullanılır.
• Kısmi nefrektomi. Parsiyel nefrektomi, bir tümörün cerrahi olarak çıkarılmasını içerir. Bu ameliyat türü böbrek fonksiyonlarını korur ve sonrasında kronik böbrek hastalığı gelişme riskini azaltır. Çalışmalar parsiyel nefrektominin evre T1 tümörler için etkili olduğunu göstermiştir.
• Laparoskopik ve robotik cerrahi (minimal invaziv cerrahi). Laparoskopik cerrahi sırasında cerrah, geleneksel cerrahi prosedür sırasında kullanılan karında 1 büyük kesi yerine birkaç küçük kesi yapar. Daha sonra cerrah, etkilenen böbreği çıkarmak veya kısmi nefrektomi yapmak için bu küçük anahtar deliği boyutundaki deliklere teleskopik aletler yerleştirir. Bazen cerrah ameliyatı gerçekleştirmek için robotik ekipman kullanabilir. Bu, manipülasyonun süresini uzatabilir ancak daha az acı verici olabilir.
• Radyofrekans ablasyon. Sadece sağlık durumu kötü olan ve ameliyatın mümkün olmadığı hastalar için kullanıldı.
• Kriyoablasyon. Kriyoterapi veya kriyocerrahi olarak da adlandırılan kriyoablasyon, kanser hücrelerinin metal bir prob kullanılarak dondurularak küçük düşürüldüğü bir tedavi yöntemidir.
• Antianjiyogenez. Bu tedavi türü, yeni kan damarları oluşturma sürecini durdurmayı amaçlamaktadır. Tümör gelişmek ve yayılmak için kan damarları tarafından sağlanan besinlere ihtiyaç duyduğundan, antianjiyogenez tedavisinin amacı tümörü "aç bırakmaktır".
• Kemoterapi ve radyoterapi.

Daha fazla bilgi için +359895770869 numaralı telefonu arayabilirsiniz.